Oblicze Ciemności

Nedeo

„ Tego dnia, kiedy myślałem, że już na zawsze wstąpię w Szeregi Niebieskie, kiedy myślałem, że nareszcie stanę się Światłością wraz z mą ideologią ... Upadłem. Stanąłem przed obliczem Pana i zostałem strącony z wywyższenia! Potępiony przez mego Stwórcę! Przez tego, dla którego oddałem cały swój świat! Któremu oddałem tyle wojen, tyle krwawych ołtarzy! Potępił mnie! Ja! Sługa Boży! Ten który oddał siebie! Ciałem, umysłem i duszą! Me ręce były jego rękoma, moje uszy jego uszami, moje oczy jego oczami, moje słowa jego słowami! Upadłem. Lecz nie strącił mnie do piekła, nie do czeluści Szatana, nie ... Strącił mnie w jeszcze bardziej odrażające miejsce na Ziemi, na całym Świecie, we Wszechświecie! Strącił mnie do krainy, gdzie ciemność jest mym domem. Do miejsca, gdzie na każdym zakręcie widać Cienie, obrzydliwe koszmary, demony, łachmany! Gdzie idealna cisza jest mym przekleństwem! Wieczność jest bólem mej wiedzy! Wiem! Ja wiem wszystko! Wiem wszystko o Jasności, wiem wszystko o Ciemności, o ludziach, o zwierzętach! Jestem nowym Bogiem! I zemszczę się na tym , kto ukarał mnie tym bezuczuciowym cierpieniem! Zbiorę swą armię Ciemności i uderzę na Piekło i Niebo! Świat stanie się Ciemnością! Cieniem! Będzie mą otchłanią! Ja jestem Ciemnością, a Ciemność jest mną. Ja jestem Otchłanią!”

Cień. Zastanawiałeś się kiedyś czym jest cień? Jak tak naprawdę wygląda? Czemu się za tobą skrada? Małpuje? I czemu ci czasem pomaga? Zastanawiałeś się czemu każdy bandyta chowa się w cieniu? Czemu noc i cienie są sprzymierzeńcami zła? Czy kiedyś myślałeś o tym, że najgorszy twój koszmar to właśnie cień? Ile razy bałeś się głupiego cienia na ścianie? Tak. Cienie. Wiele osób myśli, ze to tylko wytwór światła. Wytwór Słońca i Księżyca. Lecz, mylą się w swym rozumowaniu. Ich niewiedza doprowadziła do istnienia Cieni. Stworzyła Nas. Tak, dobrze usłyszałeś. Jestem Cieniem. Stoję tuż za Tobą i szepczę ci do ucha te słowa. Nie! Nie podnoś głowy! Żołnierze jeszcze nie przeszli. Dobry chłopak. Co tym razem ukradłeś? Jabłko? Tylko tyle chcesz na kolację? Mogę ci dać więcej. Chcesz? Ale ja też chce coś w zamian. Chce twego ciała, bym i ja mógł żyć. Teraz jedz i mnie słuchaj bo opowieść jest długa.

Istnieje Bóg i Szatan. Niebo i Piekło. Jak wiesz zapewne, obje strony nie potrafią żyć ze sobą, ale i bez siebie. Zwalczają się i pomagają sobie nawzajem. Ja jestem Cieniem i jestem Ciemnością. Nie jestem demonem, lecz służę Szatanowi. Nie istnieję w Piekle, tam mnie nie znajdziesz. Choć tak naprawdę jestem wszędzie. Ciemność. Ciemność jest cieniem, nocą, złem, niepewnością, śmiercią, strachem, koszmarem... Długo by mnie opisywać. Ale oprócz mnie istnieją też Anioły, słudzy boga, Nieba. Oni są Jasnością. Zabijamy siebie nawzajem. Ach... Nawet nie wiesz z jaką radością wbijam nóż w plecy Anioła kiedy rzuci swój cień na ziemi! Jaka niepohamowana rządza zemsty mną owłada! Wtedy jestem gorszy od demona. Posiadam od niego znacznie większą moc! Uważają mnie za byle co, bo jestem tylko Cieniem. A ja jestem aż CIENIEM! To ja, władam koszmarami, to ja władam strachem w uliczkach, to ja władam siłą morderców i złodziei, to oni oddają mi cześć! Ileś razy uratowałem ci życie chowając cię w mym cieniu. Ileż razy posłałem na śmierć wiele osób nie ukrywając ich u siebie. Władam życiem i śmiercią. Prawda i fałszem. Zagadką, intrygą, kłamstwem. Jestem niepokonany! Mnie nie da się zabić, nie da się mnie zniszczyć. Mogę się tylko schować, ale ja i tak jestem. Zapamiętaj mój chłopcze. Cień twym bratem jest, lecz jest też twym katem!

Atzanarkand. Miasto Cieni. Ogromny labirynt tuneli wydrążonych głęboko pod ziemią przez rozgrzaną lawę. Jak by się mogło zdawać, zapewne jest tam idealna ciemność. Nie prawda. Labirynty są promieniujące delikatnym złotym i czerwonym światłem nigdy nie zastygającej lawy. Liczne zagadkowe labirynty, ogromne groty, przejścia, portale, magiczne kryształy, bogactwa sprzed wielu wieków. To wszystko znajduje się we wspaniałym mieście Cieni. Lecz to miasto to ostatni przystanek najgorszego. Nawet demony i sam Szatan nie chcą tu nigdy trafić na wieczne kary i męki. Wieczność, strach, ból i koszmary. Każdy przeciwko sobie. Walka o byt i pięcie się ku większej randze. Walka ze złymi uczuciami, resztkami jasności, z innymi Cieniami. To niczym najgorszy koszmar. Tu nigdy nie ma ciszy. Wrzaski, krzyki, piski, odgłosy budowy. To miasto tętni życiem nieustannie.

Lecz kim tak naprawdę są Cienie? To upadłe dusze, zabite anioły, zdegenerowane demony... Cieniem może stać się wszystko co istnieje. Przybywając tu zostają skazani na najgorsze męki. Wyzbycie się resztek jasności i stanie się idealną ciemnością i mrokiem. Wbrew pozorom Cienie też są istotami. Mają niesamowity wzrok i słuch. Mogą przybierać każdy kształt i wielkość. Potrafią też porozumiewać się z innymi istotami. Niektóre bardzo stare Cienie posiadają nawet swą nieosiągalną wiedzę. Lecz i w tej „społeczności” są granice, zasady i podział na kasty.

Na razie tyle. Potem może będzie więcej Wink

Z chęcią posłucham waszych opinii na ten temat. Narazie produkcja całego systemiku trwa. Jak wam się spodoba to napiszę więcej. Jak nie to zachowam dla Siebie Razz

crosscut

No to trzeba by było określić przede wszystkim cel rozgrywki Wink

I jak widzę to te Cienie to niezłe koxy. Ciężko mi powiedzieć za co się zabrać wpierw. Chyba najważniejsze to żeby było wiadomo co tymi Cieniami ma gracz robić, jaki będzie cel jego postaci. Wink

Czy wejście do świata ludzi ale jak widzę, jego tak średnio będzie to interesować. To tak jakby oni czekali na Anioły aby je pozabijać. Rozumiem, że są na wojennej ścieżce z Bogiem, tak? To trzeba też określić w jaki sposób mogą wygrać i pewnie do tego będą dążyć Wink