Wilkołak: Apokalipsa by crosscut.

crosscut

Wilkołak: Apokalipsa.

Znany pewnie niektórym system z rodziny WoD - World Of Darkness. Stworzony oczywiście przez White Wolfa. Realia? Jak wiadomo WoD oferuje nam tak zwane Middle Ages ale znakomita większość wszelakich dodatków czy tych bazowych systemów dzieje się w czasach nam najlepiej znanych. Jest to na tyle elastyczne, że może to być równie dobrze w latach 80, 90 jak i teraz. Jeszcze z takich ogólnych informacji to ta gra jest oparta na kościach k10, z pięciostopniowymi skalami umiejętności, atrybutów a rzuty polegają na wyznaczeniu ST (stopnia trudności) i obraniu puli kości którą się określa po zsumowaniu danych cech. Tyle suchego wstępu.

Od razu zaznaczam, że to jest SUBIEKTYWNA recenzja.

Gram w Wilkołaka już parę ładnych lat. Grałem sesję tak z kumplami jak i dłuuugo na mmorpg. Nawet MG byłem przez jakiś czas na wodmmorpg.pl ale zrezygnowałem (niech żyją studia!). Pytałem się swoich graczy, tych co dopiero zaczynali przygodę w WoD, rozmawiałem z graczami którzy grali wampirami, magami. A było trochę tych rozmów, więc jak widać zebrałem sporą ilość wszelakich opinii.

Wniosek? Wilkołak okazuje się być systemem budzącym skrajne odczucia. Jedni się zakochują w tym systemie. Byli gracze którzy dla odskoczni chcieli wampirami pograć ale szybko wracali mówiąc, że jednak Wilkołak to jest to. Ale można też go nienawidzić. Uważać za bezsensowny, idiotyczny i prymitywny. Ale nie dajmy się ponieść ignorancji. Naprawdę warto poznać ten system.

Zacznę może od obalania mitów. Wilkołak nie jest prymitywny. To nie bezmózga istota latająca po lasach i mordująca ludzi. Wilkołaki tworzą burzliwą, skomplikowaną społeczność. Są podzieleni na trzy rasy (zrodzeni z człowieka, z wilka lub owoc zakazanego związku dwóch Garou, poniżany i gnębiony Metys), na patronaty czyli fazy Księżyca podczas których się urodzili (jest ich 5) oraz na 13 plemion. Kombinacji, pomysłów na bohatera może być mnóstwo bo z tej układanki można stworzyć niezwykle barwne postaci. Przedstawiciel każdej z ras inaczej się zachowuje, tak samo patronatów, plemion. Mnogość. Nie chcę teraz rozpisywać tego, ale jak ktoś będzie chciał to potem opiszę to dokładniej.

Idziemy dalej. Wilkołak to nie człowiek. To jest Król wszelkich istot żyjących. Wierzą w manifestację ziemi, Gaję, boginię której służą, nazywają Matką, bronią jej za wszelką cenę. Miasta, zanieczyszczenia, kopalnie, to wszystko zabija Matkę. I to jest otoczka Wilkołaka. Beznadziejna walka o przetrwanie i walka za Matkę. Bo zbliża się owa Apokalipsa kiedy Gaja wyda z siebie ostatni krzyk i Ziemia umrze.

Dlatego i psychika Wilkołaka jest skomplikowana. Zazwyczaj wybiera się homnidy. Zrodzone z człowieka. Przemiana następuje w wieku 17, 18 lat, pod wpływem emocji. Zacierają się wspomnienia, istota rodzi się na nowo. I spotyka poważne problemy. Nie może tworzyć rodziny. Miłość wilkołaka to trudna miłość. Podatny na szał, emocje może spróbować związać się z przedstawicielem ludzkiej rasy ale prawie zawsze się to w końcu kończy gdy morduje w szale całą swą rodzinę. Nie jest w stanie czasem tego kontrolować i musi z tym żyć. Musi być na uboczu ludzkiego społeczeństwa. A przede wszystkim musi walczyć. A jest z kim. Żmij, manifestacja rozkładu, wampiry, ghule, Formory...

Duch. Kolejny aspekt złożonej natury Wilkołaka. To nie jest tylko istota żywa ale pół duch. I tutaj zahaczamy o Umbrę. Bliską czyli duchowe odbicie świata realnego i Daleką ze wszelkimi Królestwami. Ciężko mi to tak w skrócie opisać, o tym trzeba poczytać bo wymaga to wielkiej wyobraźni. To jest drugi dom wilkołaka. Gdy zapada noc to tam wilkołak króluje. Przeczesuje świat duchowy tropiąc zmory, formory.

Tak. Teraz przytoczę pewne słowa gracza (kłaniam się Piorun). Świat Mroku jest specyficzny. Wszystko tam jest z grubsza złe, walka ze złem jest beznadziejna, znacznie łatwiej się przyłączyć do zła i samemu czerpać z tego korzyści. To świat właściwie wielu odcieni zła. I Piorun powiedział czemu jemu się znudził Wampir a tak nieustannie chce wracać do Wilkołaka. "Bo łatwiej ale i nudniej jest coś niszczyć, zabijać niż bronić, walczyć za to za wszelką cenę." To chyba oddaje całą istotę Wilkołaka.

I mógłbym się tak rozpisywać na temat Wilkołaka w nieskończoność, przywoływać sesje, jakieś akcje, słowa które ktoś tam mi powiedział, to jak ludzie którzy przerzucali się na żywca z Wampira szybko łapali o co biega w Wilkołaki i pokochali ten system. Ale zakończę póki mogę.

Zalety:
-Łatwa mechanika.
-Ogromne możliwości tworzenia postaci.
-Klimat oparty na beznadziejnej, rozpaczliwej walce.
-"Twardy" system. To nie dla Emo.
-Umbra. Świat duchowy, niesamowity poligon dla iście abstrakcyjnych questów.
-Przystępny świat bo to "nasze" realia.
-Sporo, ciekawych dodatków.
-Znakomity na mmorpg i sesje online.

Wady:
-Może robić złe, pierwsze wrażenie.
-Baaardzo ciężko dostać jakikolwiek podręcznik. Tylko na necie a dodatki po angielsku.
-Jeśli gra się nierozważnie, albo traktuje jako system-młócka to robi się faktycznie prymitywny.
-Trzeba naprawdę oczytanego MG, nie da się tak na freestyle bo wtedy wychodzi kicha.

Ocena:

Jeśli miałaby być totalnie subiektywna to: 10/10 bo to jest właściwie mój ulubiony system. Nigdy nie grałem w żaden, tak grywalny twór. Znakomity, idealny, doskonały, cudowny Razz

Obiektywna... Nie potrafię po prostu wystawić niższej. Wink